«نفي» --- يوشيا رويس، در لحظه ي مرگ ِ کسي که برايش بسيار عزيز بود، اين واژه ها را نوشت: «ما مي ميريم. اما تو مي ماني. ابديت از آن توست. و در ابديت، هم چون تقاطعي بي اهميت در اين جهان ِ واقعيت ها به ياد نمي آييم. بلکه همچون برگ هاي سبزي خواهيم بود که در يک لحظه ي ويژه، در شاخه هاي درخت زندگي جوانه خواهند زد. اين برگ ها از درخت سقوط مي کنند، اما به فراموشي سپرده نمي شوند، چون تو همواره خود را در ميان آن ها به ياد خواهي آورد. --- پائولو کوئيلو (دومين مکتوب)